Psychologia Internetu

NightRainbow

A czy ja mam takowe przygotowanie?. Nie powiedziałabym.
Poza tym - użyłam wyrażenia "mogę", bo zwykle piszę tak, zamiast pisać 'można'. Następnym razem napiszę w formie bezosobowej, poniewaz nie chodziło mi w tym poście dosłownie o MNIE. Smile

Looker

NightRainbow

A skąd wiesz Looker? Myślę, że nie dowiemy się nigdy ile w necie masek, a ile autentycznych osobowości. A myślę, że - mimo, że każdy przywdziewa jakąs maskę - jest to proceder bardzo częsty i popularny, nawet wtedy gdy wydaje nam się, że jesteśmy sobą... Takie ja mam odczucia. A takie masz Ty. Houk! Wink

(można się zastanawiać, co to znaczy byc sobą)

zmijka

Przeczytałam Waszą nocną rozmowę. Interesująco rozwinęła się po radykalnej wypowiedzi NightRainbow. Dla mnie jest ona zbyt radykalna…czasem mam wrażenie że w Internecie jest więcej realu niż w rzeczywistości, właśnie przez to, co zostało powiedziane – wiele osób pokazuje siebie takimi jakimi są, takimi, jakimi z jakichś powodów nie mogą być w życiu. I to wcale nie znaczy (przynajmniej dla mnie) że kogoś udają, świadomie wkładają maski itp. Po prostu ukazują inną stronę swojej osobowości. Poza tym, nie można generalizować, ponieważ wszystko zależy od celu, jaki mamy przesiadując w sieci. Jedni siedzą dla czystej rozrywki – ci bez problemu włożą tyle masek, ile będzie dla nich zabawnych. Inni chcą stać się kimś, kim marzą żeby być – Ci też świadomie lub nie będą kreować siebie. Ale już ktoś, kto szuka w sieci partnera prędzej czy później dojdzie do wniosku, że nie ma sensu udawać kogoś, kim się nie jest, bo i tak wszystko wyda się przy spotkaniu. No i dla takich jak ja – szukających ciekawych ludzi i zakładających możliwość przeniesienia znajomości do reala – kreowanie siebie nie ma sensu, bo zamyka drogę do utrzymania znajomości poza siecią. A tak na marginesie, to przyznam, że pewna dawka narcyzmu (i jeszcze dwóch cech, które są dla mnie ważne) sprawia, że ja uwielbiam być sobą Smile

Powiem więcej, kiedyś gdy chodziło o pewien zakład i musiałam wykreować siebie, byłam niepocieszona, bo żadna z postaci, które przychodziły mi do głowy, nie były tak ciekawe jak ja Very Happy

Ile osób pomyślało sobie o mnie brzydko w tej chwili? Wink

Looker

NightRainbow

zmijka

[quote="NightRainbow"]

NightRainbow

zmijka -
już tłumaczę co miałam na myśli. Zacznę jednak od tego, że widzę często, jak stereotypowo ludzie podchodzą do słów takich, jak "maska", czy "kreowanie". Jeśli mówimy o masce - zaraz większosć ma na myśli udawanie kogoś, kim się nie jest. Jesli mówimy kreowanie - jest podobnie - większosci kojarzy się to dawaniem fałszywego obrazu samego siebie, na potrzeby publiki. A niekoniecznie musi tak być.
Napisałam, że w necie ludzie są bardziej sobą, ponieważ nie ograniczają ich żadne normy, a już zwłaszcza nie te, które są w świecie rzeczywistym. Maska, którą wkladają nie musi ozbnaczać pokazywania kogoś, kim sie nei jest! Może oznaczać kogoż kim się własnie JEST, ale nie ujawnia sie tego oblicza w realu. Ludzie z reala znają Cię jako jedną osobę - i gdyby spotkali Cię z necie, może nigdy by się nie domyślili, ze to Ty. Gdybyś się ujawniła - pewnie potraktowaliby Twoje oblicze internetowe jako maskę. I odwrotnie - dla ludzi z netu też jesteś "jakaś". I ci, którzy by Cię spotkali potem w realu - też mogliby pomyśleć, że nagle udajesz, bo przecież znali Cię przez X czasu z innej strony. Dla owych ludzi właśnie w realu przywdziewasz jakąs maskę. I podkreślam - maska nie zawsze jest udawaniem! Jest pokazywaniem innego oblicza. (Choć nie wykluczamy sytuacji, w których ktoś świadomie zmienia się z 50-letniego Bogdana w 17-letniego Pawła. Wtedy to raczej drugie oblicze tego czlowieka nie jest) Sad

Podobnie z kreowaniem - kreuję jakąś postać, ale to nie musi być postać z sufitu! To JA, ale nieznana nikomu - używam jej tylko w okreslonych okolicznościach, gdy mogę sobie na to pozwolić. Ale to też ja! I to też jest kreacja! Więc nie zawsze, gdy używamy tego słowa, musimy mieć na myśli niecne zamiary oszusta. Kreowanie to np. pokazywanie siebie, jako osoby koleżeńskiej. Mogę być koleżeńska naprawdę, ale żeby ktoś to zobaczył w necie, muszę użyć słów - bo czego innego. Piszę więc w taki sposób, żebym wyszła na osobę koleżeńską. Nie kłamię! Eksponuję tylko werbalnie moją cechę, bo chcę pokazać ludziom jaka jestem! Tak czy owak - jest to kreacja właśnie.
Prawdziwa natura może być i w realu i w necie. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Jest prawdziwa i tu i tu, ale nie koniecznie muszą być takie same. Większosć osób po przeczytaniu iluś tam moich postów, pewien obraz mojej osoby ma. Bardziej lub mniej skrystalizowany, ale jest. Gdybyście mnie spotkali w realu, część z Was mogłaby pomysleć, że to nie ja! Że przecież ja jestem inna! Że pewnie udaję! Tylko gdzie? Tu,czy tam? Odpowiedź na to pytanie - powyżej. Smile

Pozdrowienia dla zmijki Razz

zmijka

Ostatni Twój post bardziej do mnie przemawia niż poprzednie Smile

Bo szczerze mówiąc, to czytając tamte Twoje wypowiedzi odnosiłam wrażenie że Ty podchodzisz stereotypowo do słów "maska" i "kreowanie" - chociażby po tej "prawdziwej naturze" która ma się objawiać w jednym miejscu a w innym nie Smile

Jestem w stanie w znacznym stopniu zgodzić się z tym co teraz piszesz, o ile nie zakładasz, że zawsze tak jest, tzn. że zawsze ludzie są inni w necie i realni znajomi by ich nie rozpoznali, nie domyślili się. Wystarczy poczytać posty dziewczyn nawety tu na forum, gdy piszą że i tak ich "ja" wychodzi - przez co są przecież łatwiejsze do rozpoznania Smile

A ja to już jestem idealnym przykładem - zdarzało się, że publikowano moje wypowiedzi z forum w papierowym wydaniu "Wyborczej", mimo że miałam nicki, których nie znali moi znajomi, ani nie chwaliłam się że tam grasuję, a po każdym opublikowaniu moich wypocin miałam telefony "ta zmijka to na pewno ty", "wszędzie cię pełno, czytam gazetę i to musisz być ty" Smile

Zawsze trafiali, więc myślę, że da się pokazywać tę samą twarz i tu i tu, jeśli się tylko człowiek z nią dobrze czuje Wink

Fint_Blank

Szanowne Panie: Zmijka i Tecza,
wydaje mi sie, ze Wasza wymiana zdan, zeszla na temat o wiele szerszy niz "Moralnosc Internetu"
To jest juz raczej cos tak jakby, tozsamosc czlowieka, prawdziwa, falszywa. I czy w ogole
istnieje prawdziwa tozsamosc lub tozsamosc falszywa. Wiecej chyba, czy istnieje w ogole cos takiego
jak tozsamosc. Bo chyba pod pojeciem roznych maseczek i twarzy macie szanowne Panie cos wiecej na mysli
niz tylko blicze wystawione na swiatlo dzienne albo na ciemnosc wirtualnej przestrzeni..???
Natomiast jesli idzie o moralnosc... Niebo gwiezdziste nademna, prawo moralne we mnie...
no wlasnie, czy nie jest ( bez urazy) dosc pochopnym stawianie hipotezy, ze element cywilizacji
tak czastkowy, jakim jest internet, moglby miec znaczacy wplyw na zjawisko tak zlozone i zagadkowe, jak ludzka moralnosc.
Istniejaca od chwili powstania gatunku potrafiacego rozumowac abstrakcyjnie.
Wedlug mnie, nie ma wiekszego wplywu, niz dajmy na to telefon na poczatku ubieglego wieku.

Pozdrawiam serdecznie
F.B.

NightRainbow

Fint_Blank

Witam.
Droga Teczo, mam jednak wrazenie,ze jest to konfabulacja, jak zreszta cale zagadnienie "Psychologii Internetu" przy calym podziwie dla Twojego zaangazowania. Traci to jednak odrealniona fascynacja, lub nawet mistyfikacja. Na podobnej zasadzie moznaby doszukiwac sie osobnych teorii i wyszczegolnic nowe pojecie na przyklad: "Psychologii Lustra" Przeciez ludzie niekiedy zachowuja sie przed lustrem w taki sposob na jaki nie pozwoliliby sobie przenigdy w miejscu publicznym.
Ale czy jest to zjawisko wykraczajace poza poznane mechanizmy ludzkiego zachowania?

Przeczytalem rowniez, choc w zupelnie innym miejscu ( wybacz ,ze nie pisze osobno ale nie bardzo mi sie chce) rowniez Twoje hipotezy, jakoby internet mial z czasem wyprzec inne media z uzycia publicznego. Otoz byly juz takie teorie stawiane na lamach powaznych publikacji, podpisane przez powazne autorytety w tej dziedzinie, bylo to gdzies pod koniec lat osiemdziesiatych na takiej fali wlasnie -fascynacji- internetem. Po czym zostaly one obalone. Na zasadzie prostych wnioskow, mianowicie takich jak te, ze internet ma zupelnie inne mozliwosci i zupelnie inna role i zadania do spelnienia. Wprowadzenie technologii wideo nie doprowadzilo do upadku kina ( placowki) telefony komorkowe nie doprowadzily do likwidacji telefonow stacjonarnych, itd. Zapewne internet a w i technologia bezprzewodowa umozliwi wiele nowych rozwiazan bardzo wygodnych na codzien, jednak spodziewac sie, ze zastapi on kiedykolwiek telewizje, badz drukowana ksiazke jest chyba cokolwiek podszyte naiwnoscia. Bardziej prawdopodobne jest to, ze za pomoca telefonu komorkowego , poprzez internet bedziesz mogla wlaczyc kuchenke mikrofalowa przed wyjsciem z pracy, aby miec ciepla kolacje jak tylko wejdziesz do domu.

Pozdrawiam
F.B.

NightRainbow

Fint Blank -
być może masz trochę racji, że Psychologia Internetu, to pojęcie trochę na wyrost. Tylko, że nie ja je wymyśliłam. Wymyslili ludzie, którzy jakby trochę lepiej się na tym znają - i od Ciebie i ode mnie. Nie śmiem więc podważać ich teorii Wink

, a tak prawdę powiedziawszy - po prostu je popieram Smile

O psychologii Internetu mówi się dlatego, że zachodzi w nim mnóstwo procesów psychologicznych, najczęściej różniących się od tych z relanego świata. Specyficzne formy autoprezentacji, falszowanie i zabawy z tożsamością, wchodzenie i wychodzenie z relacji międzyludzkich, uzależnienie od tego medium, zjawiska grupowe, mechanizmy rządzące komunikacją - to wszystko się tu NAPRAWDĘ dzieje! Te wszystkie procesy są namacalne, sprawdzalne - nie są naciągnięte. Działa ich z pewnością więcej, niż przy oglądaniu się w lustrze. Smile

A swoją drogą, to Drogi Kolego - to powstały już dawno psychologiczne teorie na temat przeglądania się w lustrze, mimo to, określono je tylko jako pojedyńcze procesy. Za mało rozległy to widać problem był, żeby zaraz dodatkową dziedzinę psychologii z tego robić. Psychologia Internetu - a właściwie psychologia człowieka w Internecie zawiera mnóstwo swoistych procesów, dlatego powoli, powoli zaczyna się wyodrębniać tę dziedzinę. Smile