Psychologia Internetu

kachaq

Zastanawiam się nad tym ponieważ moje koleżanki są już mężatkami i młodymi matkami. A ja nie czuję takiej potrzeby.[/u]

pogaduszka

z tego co widze wsrod znajomych i rodziny nie wszystkim dziecko jest potrzebne do szczescia.
ja bardzo chce miec dzieci, rodzina bez dzieci wg mnie duzo traci. to do czego dochode jest przygotowaniem gruntu. ucze sie by przekazac i m iwedze, by wiedziec jak wychowac. zwiedzanie poszukiwanie i owszem ale mozna takze podrozowac z dzieckiem. co po trzeby wydaje mi sie ze kobieta sie rodzi z predyspozycjami albo bez. ja nie wyobrazam sobie zycia bez dziecka. dziecko daje radosc potrzebe rozwoju. mogalbym pisac i pisac. ale sie streszcze ze wzgledu na fakt ze nie chce zanudzac.
mam nadzieje ze kiedys bede miala wlasne dzieci i mozliwosci pomagania innym dzieciom.

Grigor

Pani administrator w związku z nawałem pracy nas roszke zaniedbuje
robi się bałagan
Przypuszczam na skutek błedu skryptu lub autorki tego wątku istnieje on na forum 2 razy. Poza tym tutajhttp://psychologiainternetu.fora.pl/viewtopic.php?t=286&start=0
mamy bardzo podobny wątek
Napisałem tam kiedyś że mówię egoistycznie nigdy i w zasadzie to się nie zmieniło
Zmienia sie natomiast moje podejscie z chce być sam zawsze sam
na pytanie czy ja już zawsze pozostane sam
Tylko że tak pokręcony człowiek jak ja będzie miał ogromne kłopoty ze znalezieniem ewentualnej bratniej duszy

Tomek

czy człowiek potrzebuję dzieci aby być szcześliwym?

zależy ile tego szczęścia już ma.

Dla mnie to na razie ogromnym szczęściem byłoby znalezienie tej drugiej połowki. To by mi na jakiś czas wystarczyło. Ale dzieci chciałbym mieć...

Grigor, co Ty wypisujesz? Jaki pokręcony człowiek z Ciebie. Znam Cię mało ale zrobiłeś tak dobre wrażenie... Avatar optymistyczny i otwarty, wypowiedzi inteligentne.

A znalezienie bratniej duszy to chyba skomplikowana sprawa. Sporo szczęścia tutaj trzeba mieć. Tak myślę. Chyba, że też jestem ostro pokręcony i nie wiem jak znaleźć tą druga połówkę i dlatego liczę na szczęście w tym zakresie.

Grigor

zerknij plrosze na moje wypowiedzi w temacie gdzie się przedstawialiśmy nastepnie kuknij do tematu o emigracji i koniecnzie przeczytaj wątek o alkoholiźmie a zrozumiesz
co mnie dręczy

Agniecha

Człowiek nie potrzebuje dzieci żeby być szczęsliwym bo wg mnie szczęście to taki stan wewnętrzny nie zależny/ tak naprawde/ od niczego z zewnątrz Very Happy

pogaduszka

sam fakt bycia rodzicem nie jest szczesciem. wg szczesciem jest to jak patrzysz kiedy Twoje dziecko rosnie, usmiecha sie, zaczyna mowic...
moim zdaniem jesli czlowiek nie jest szczesliwy w zwiazku, nie uklada mu sie w zyciu prywatnym to nie jest przygotowany na bycie rodzicem.

Grigor

Ostatnio dowiedzialem się że mój znajomy z LO się żeni
pwoeim tak zawsze był ciemny typek pił od podstawówki w liceum to już praktycnzie nałogowo 2 lata po maturze żeni sie z chyba 3 lata starszą dziewczyną pochodzącą z rodziny z problemem alkoholowym za kilka mmiesięcy na świt przyjdzie dziecko
sama radość
niby mnie gośc mało obchodzi ale jakoś mi dzieciaka szkoda
To dziecko która ma przyjść na swiat nie jestn iczemu winne a ja już moge stwierdzić że będzie miało przerypane w życiu

Nika261

to czy jesteśmy szczęśliwi zależy tylko i wyłącznie od nas samych; nie mając nic , ,,klepiąc biede" można być szczęśliwym lub odwrotnie mając miliony na koncie można być nieszczęśliwym.
To czy mam dzieci czy ich nie mam nie jest dla mnie ważne - jeżeli to jest dla kogoś warunkiem szczęścia - proszę bardzo, niech zrobi sobie ich całą gromadke, ale czy wtedy będzie szczęśliwy ? Jeżeli jego sytuacja materialna nie będzie zbyt ciekawa i gdy nie będzie miał z czego utrzymać rodziny to będzie szczęśliwy ? Nie sądze.
Dla mnie szczęście to filozofia życia; wszystko zależy od naszego nastawienia i podejścia do życia, jeśli postanowie sobie że będę szczęśliwa, tak będzie.

NightRainbow

Grigor -
mimo, że jesteś spostrzegawszy, bo dostrzegłeś podobieństwo w dwóch topikach Wink

- uważam, że nie do końca są one takie same. A nawet w ogóle nie są. Jeden pyta, kiedy jest czas urodzenie dziecka, ten natomiast podważa w ogóle sensowność posiadania dzieci. Także żaden błąd się nie wkradł Wink

A jeśli chodzi o odpowiedź na pytanie.
Myślę, że młodzi ludzie zupelnie inaczej podchodzą do tego tematu niż dojrzali, "starsi" ludzie. Młodość ma to do siebie, że zakłada rozwój, zdobywanie, osiąganie celów, wyznaczanie sobie następnych, układanie sobie życie, szukanie swojego miejsca, poznawanie siebie i swoich potrzeb... To wszystko tak zajmuje człowieka, pochlania tyle energii, czasu i myśli; że czlowiekowi wystarcza życie w pojedynkę lub ewentualnie z kimś, lub w grupie towarzyskiej. Na dzieci najzwyczajniej nie ma czasu, biorąc pod uwagę, ze pojawienie się dziecka permanentnie "obcina " nam czas, który zwykle poświęcalismy sobie, znajomym - swojemu hobby.
Myśl o dziecku, czyli jednocześnie pomysł, że dziecko uszczęsliwiloby nas pojawia się chyba wtedy, gdy już wszystko, (większość!) rzeczy zrealizowalismy. To co chcielismy - mamy - mówię tu np. o studiach, pracy, ukochanej osobie...jako takiej stabilizacji. Chyba wlasnei wtedy mysli sie, że jeszcze tylko dziecka brakuje do pelni szczescia. Cale zycie czerpalo się dla samego siebie - teraz hce się dać komuś coś z siebie. A dziecko jest do tego najlepsze.

Ja powoli już zaczynam chcieć dziecka, choć wiem, że jeszcze nie stać mnie na to, by je mieć. Wiem, że byloby miło, gdybym miala dziecko, choć nie powiem, żebym bez niego byla nieszczesliwa. Może jeszcze nie dojrzałam...
A może tu wcale nie o szczęscie żadne chodzi tylko instynktowną chęć przedłużenia gatunku?! Wink

Radomiła

Gratulacje z powodu takich kobieco- macierzyńskich myśli.Ja nigdy takich nie miałam i nigdy nie miewam. Ciągle myślę, że ludzie bez dzieci mają lepiej. Więcej wolności i czasu dla siebie.