Psychologia Internetu

Pinki · Wysłany: Śro 16:26, 01 Mar 2006 Temat postu:

Ja nigdy nie byłem zazdrosny a dość często próbowano we mnie to wzbudzić co napawało mnie śmiechem.
Wydaje mi się że konflikty „brak zazdrości =nie kocha” dotyczą tylko osób które są zazdrosne , i obawiają się utraty partnera , co może być podyktowane kompleksami . Lub jak już podałem doświadczeniem . Kiedy czujesz się pewnie w związku wiesz że kochasz i partner też to po co być zazdrosnym .

polimeria · Wysłany: Śro 20:36, 01 Mar 2006 Temat postu:

Aby trzymać się jednak konwencji netowej to doskonałym przykładem „zazdrości” i podejrzliwości jest zakładanie sobie drugiego nicka na randkach i sprawdzanie osoby, z która się koresponduje, oczywiście pisząc do niej odpowiednia wiadomość lub prosząc koleżankę czy kolegę, żeby napisał. Zdecydowanie „chore” jednostki. Omijać szerokim lukiem.
Mówiąc szczerze to dobrze, ze tak robią, bo po otrzymaniu następnej wiadomości typu „zdradziłeś mnie” doskonale można je zidentyfikować i zaprzestać pisania w trybie natychmiastowym, niestety w niektórych przypadkach jest konieczna zmiana nicka, gdyż „zdradzony element” będzie kontynuował monolog albo rozsyłał do wszystkich wiadomości szkalujące „zdradzającego” i obnażając swoje „cierpienie”.

sam34 · Wysłany: Śro 21:26, 01 Mar 2006 Temat postu:

Po części zgodzę się z Tobą Pinki ale troszkę inaczej to widzę. Dla mnie zazdrość=brak zaufania Jeśli faktycznie tak jest, to wtedy nasuwa się pytanie, czy ma jakąkolwiek szanse związek bazujący na ograniczonym zaufaniu Question

Nie mam oczywiście na myśli związku, w jego początkowej fazie rozwoju.

Słyszałem Polimerio o takich przypadkach, w jednym jednak przyniosło to bardzo pozytywny skutek, ale ponoć wyjatki potwierdzają reguły Smile

Pinki · Wysłany: Śro 22:10, 01 Mar 2006 Temat postu:

No właśnie mnie też wydaje się ze nie ma. Co do sprawdzania to kiedyś zostałem sprawdzany ale nie miałem nic do ukrycia i nie podziało . Częściej sprawdzano mi telefon .Tak zachowują się osoby które mają coś na sumieniu i nie potrafią się z tym pogodzić i podejść do siebie z dystansem że nie są tacy wspaniali jak by chcieli być , lub oszukiwać to my możemy ale nie nas .Każdy ocenia według siebie .Tak mi się zdaje .To z obserwacji znajomych .

polimeria · Wysłany: Czw 1:34, 02 Mar 2006 Temat postu:

Sam,
każdy ma jakąś swoja definicje związku, w którym dobrze się czuje. Dla mnie brak zaufania do partnera stanowi przeszkodę nie do przejścia na drodze bycia razem, tym bardziej, ze mam już za sobą pewne doświadczenia w tej materii. Szkoda czasu, bo takiego zasianego ziarna już się raczej nie wyplewi.
Owszem bywają śmieszne i pozytywne sytuacje, kwestia jaki był cel takiego działania Smile

Pinki,
Nie koniecznie musza mieć cos na sumieniu, istnieje cos jak wmówiona paranoja, ze im lepiej cos wygląda tym bardziej musi z tym być cos nie tak. To nałóg, a jego przyczyny leżą moim zdaniem w dzieciństwie.

Pinki · Wysłany: Czw 8:06, 02 Mar 2006 Temat postu:

polimeria · Wysłany: Czw 12:14, 02 Mar 2006 Temat postu:

Pinki · Wysłany: Czw 22:05, 02 Mar 2006 Temat postu:

No nie powiem że podobne zachowanie zauważyłem u siebie ,ale na szczęście to było jakiś czas temu. Nie jestem jedynakiem ................ Shocked

Zgodzę się z tobą mój kumpel, jest takim desperatem jak się patrzy ,coś w tym musi być ,bo wychowywała go matka .( w zasadzie mnie zresztą też Confused

)Ostatnio mi powiedział że zostanę sam jak palec i czy mnie to nie przeraża ,po chwili dodał ........no tak ale ty masz jeszcze siostrę . Nie wiedziałem czy mam się śmiać czy płakać . Sprawdza komórkę , snuje wizje i plany czy aby nie zostaje zdradzony . Niestety święty to on nie jest .

Czyli rozumiem że egoiści ,wszystko im się należy, tak ?

polimeria · Wysłany: Czw 22:23, 02 Mar 2006 Temat postu:

Egoiści, tak, ale jest jeszcze ten dodatkowy element, uczucie ogromnej samotności, każda nieudana próba bycia z kimś go jeszcze pogłębia, hodując właśnie tę wewnętrzną histerię, w której tak latwo się zgubić i poddać.
W pewnym momencie ten aspekt staje się silniejszy od wszystkiego innego. Jedynym ratunkiem jest odwrócenie passy, ale nie ma gwarancji, że nastąpi wyciszenie, ta podejrzliwość i czarna wizja drzemie sobie gdzieś i nie jest trudno o sytuacje, które mogłyby ją obudzić. Trudno to pokonać, bo to walka z samym sobą, a te zwykle najgorzej nam wychodzą.
Każdy z nas przechodzi takie stany w jakimś zakresie. Zabierz kumplowi komórkę.

Pinki · Wysłany: Czw 22:29, 02 Mar 2006 Temat postu:

No tak ale skąd uczucie ? , matka go kochała dziewczyna tez , obsesje ze zostanie sam ma ogromną , może kompleksy , niska samoocena , nie zasługuje by być z kimś ,no nie wiem

polimeria · Wysłany: Czw 22:34, 02 Mar 2006 Temat postu:

Może za bardzo go kochała, nie dając miejsca na staranie o tę miłość? Może to dało mu poczucie, że może mieć wszystko, a rzeczywistość pokazuje mu, że jest inaczej i może to budzi w nim strach, że kiedyś to wszystko odejdzie. Musi być emocjonalnie mało samodzielny. Ty znasz go lepiej.

Looker · Wysłany: Czw 22:36, 02 Mar 2006 Temat postu:

W dzisiejszych czasach samotność nikomu nie grozi.Emocji dostarczy związek internetowy,a potrzebę czyjejś fizycznej obecności zapokoi nabyta w klepie internetowym nadmuchiwana lala.Niech żyje cyberświat Exclamation

polimeria · Wysłany: Czw 22:41, 02 Mar 2006 Temat postu:

Looker, nie podzielam Twojego optymizmu, wręcz przeciwnie, u tych słabszych tego typu namiastki jedynie pogłębiają depresję, kiedy komputer gaśnie i cztery ściany patrzą posępnie na lampę.

Do lali koniecznie trzeba dodać zapas łatek. Ich brak może jedynie powodować frustrację.