Psychologia Internetu

Looker

W pierwotnej wersji temat nie bardzo przystawal do zagadnienia autoprezentacji,ponieważ dotyczył raczej rekompensowania braku wiedzy o podstawowych cechach podmiotu z ktorym kontaktujemy sie przez Internet.Ponieważ zagadnienie można ,,odwrócić',postaram się wpasować w temat nadrzędny.
Nie wiem ,czy jest to zjawisko powszechne,ale stając przed ograniczeniami które niesie kontakt za pośrednictwem internetu, staramy się ominąć je w sposób,często zupełnie irracjonalny.
Podświadomie przypisujemy rozmówcy cechy,które chcemy u niego zobaczyć.Wykorzystujemy każdy sygnał pozwalający na wykreowanie postaci z którą ię stykamy.
W tym miejscu wypada dokonać zwrotu i ocenić możliwości wykreowania siebie w oparciu o posiadaną wiedzę.Stosowanie emoticonek,obrazków,czy zwrotów typowych dla określonych środowisk,pozwala na stworzenie potaci ,często daleko odbiegającej od naszej codzienności w tzw.realu.
Odnosząc się do pierwszej części swojego wywodu posłużę się przyładem obrazującym sposób w jaki postrzegam internetowych znajomych we wstepnej fazie znajomości.

rikitikitavi

Ta autoprezencja wychodzi czasem tak zupełnie "mimochodem". Najcześciej nie zdajemy sobie sprawy, ze posługując sie konkretnym słownictwe, konkretnymi emotkami, prezentując swoje zdanie na dany temat dostarczamy rozmówcy wielu wiadomości na temat swojej osobowości, tego jacy jestesmy, że w sposób posredni rysujemy swój profil, charakteryzujemy sie.
Oczywiscie może byc tak, ze dobierane słownictwo, sposób wypowiedzi, tematyka, czy podejście do danego tematu mają na celu "wykreowanie" naszego wizerunku w sposób świadomy i czasami odbiegający od tego jaki ten wizerunek jest w rzeczywistości.
Ale taki sposób działania tez dostarcza odbiorcy pewnej wiedzy o rozmówcy. Problem tylko w tym czy można (i jak szybko) zorientowac się w tym czy przedstawiany wizerunek jest wirtualna "kreacją", czyms ukartowanym, przemyslanym, zaplanowanym, czy tez jest to obraz jaki przekazujemy zupełnie spontanicznie.

Phogi

Ależ wielce żenujący jest ten motyw konfrontacji... mniej sie czasami denerwowalam przed egzaminem niz przed spotykaniem kogos z netu, nawet nie "oko w oko" tylko choćby slysząc ten głos ktory przeciez w mojej wyobraźni juz jakis ton przybral - norma wiem, mało odkrywcze. Oczywiscie, zawsze to wszytsko mija sie z wyobrazeniem.

rikitikitavi

Phogi, nie zgodze sie. Nie zawsze mija sie rzeczywistośc z wyobrażaniem. Choc przyznam, ze czesto. Ale nie zawsze.

zmijka

To, w jakim stopniu rzeczywistość różnić się będzie od wyobrażenia, zależy od tego, na ile pozwoliliśmy poszaleć naszej wyobraźni Smile

Internet zostawia duże, zbyt duże pole dla wyobraźni i często ludzie wydają nam się tacy, jacy chcielibyśmy żeby byli Smile

Do tej pory osoby, które poznałam najpierw w necie, a później w realu nie rozczarowały mnie, wręcz przeciwnie, było lepiej niż się spodziewałam. Ale to wynik zdarzeń z przeszłości - na początku mojego przesiadywania w necie kilka razy mocno się rozczarowałam i teraz jestem mimo całej sympatii dla innych, dość nieufna Smile

Looker

Looker

zmijka

A u mnie wstrząsającym odkryciem było uświadomienie sobie, jak wielu ludzi sfrustrowanych, złośliwych czy też zwyczajnych chamów siedzi po drugiej stronie kabelka. Tak się składa, że założyłam sobie net w dość ciężkim dla mnie czasie, ktoś mi gorąco polecił gadu-gadu, a na nim...na nim poczułam jakby mi ktoś kubeł pomyj na głowę wylał nie wiadomo za co. Zemściło się na mnie zakładanie, że ludzie są fajni i w gruncie rzeczy dobrzy Smile

Looker

Trzeba jednak pamiętać o tym,że to ,co postrzegamy jako zło,bardziej zapada w pamięc,jest wyraźniejsze.Te lepsze wrażenia uznajemy łatwiej za naturalne i nie robią tak dużego wrażenia. Wink

NightRainbow

Wyobrażanie sobie jak wygląda osoba po drugiej stronie jesy rzeczą naturalną, każdy o tym wie, choć tak naprawdę mechanizm tego nie jest tak do końca prosty i oczywisty. Wink

Dużo kryje się za tym powodów.
Ciekawe jest to, dlaczego to robimy? dlaczego tak bardzo potrzebujemy wiedzieć, jak ta osoba wygląda? Nie robimy tego świadomie, co tym bardziej jest ciekawe. Yellow_Light_Colorz_PDT_09

Nasza natura, nasz mózg, nasz organim tego widocznie potrzebuje, skoro robimy to mimochodem. Po co? Zastanawiające. Blue_Light_Colorz_PDT_27

Pewnie że są na to wyjaśnienia psychologiczne, o których większość wie, (a może nie?), ale mimo wszystko - ciekawe zjawisko. Co mnie teoretycznie obchodzi, jak wygląda osoba, z która rozmawiam? No co? Rolling Eyes

Co to zmienia w moim zyciu, że wiem jak ona wygląda?? Przychodzi mi na myśl odpowiedź, że "NIC" nie zmienia. Ale z psychologicznego punktu widzenia - za moment, abo wręcz milimoment Razz

czynię stereotypową ocenę jej wyglądu. Nawet jesli sie strasznie wzbraniam przed ocenianiem tej osoby, nawet jesli usilnie próbuję uciec od schematu - no nie da rady, żeby się oprzeć pewnym myślom. Yellow_Light_Colorz_PDT_36

Pewne rzeczy się utarły i koniec!
Kiedy poznaję kogoś w necie, najczęsciej chcę (i po pewnym czasie zwykle proszę) o jego/jej zdjęcie. Wiem, że to może dla niektórych oznaczać, że oceniam ludzi na podstawie ich powierzchowności, lub, że istotny jest dla mnie wygląd.... wiem, że tak ktoś może o mnie pomyśleć, (choć to też stereotyp!!) Blue_Light_Colorz_PDT_15

- choć ja mam zwykle motywy inne. Lubię móc sobie wyobrazić, jak wygląda dana osoba, wiedząc, że tak rzeczywiscie wygląda. Mimo, że zdjecie to tylko jedna klatka, tylko jedno ujęcie wyglądu jakiejś osoby - jest lepsze niż nic i daje już jakiś obraz czlowieka. Na ulicy bym go pewnie nie poznała - bo tak jak wspomnialam - to tylko jednosekundowa rejestracja jego wyglądu! Może w rzeczywistości wyglądać zgoła inaczej... Ale wolę wiedzieć. Yellow_Light_Colorz_PDT_02

I nie mogę oprzeć się zgadywaniu jaki człowiek kryje się pod tą "facjatą". Jaki ma charakter, cechy, temperament, co lubi, jaki ma styl, z kim przestaje...Robię to również nie zastanawiając i nie skupiając się nad tym. To nierozsądne dość działanie, bo pewnie nieraz strzeliłam kulą w płot - jednak ma to w sobie coś na tyle zabawnego, tajemniczego i ...pociągającego, że lubię to robić i często robię. Yellow_Light_Colorz_PDT_05

A jaka jest prawda? Jeszcze nigdy nie było mi dane jej poznać.

Looker

Zabawnie wyglądają kolorowe kuleczki w tekscie.
Chcemy kompletować informacje do których przywykliśmy w codziennym pozawirtualnym życiu.O ile taka wiedza w realu znajduje uzasadnienie
choćby dla uzyskania poczucia bezpieczeństwa,albo oceny stopnia zagrożenia,to przy kontaktach Internetowychtraci rację bytu.Pozostają nawyki.Luka w wiedzy w tej materii jest sporym dyskomfortem.Moglibyśmy odżywiać się pełnowartościową karmą w postaci granulatu,ale chętniej przyjmujemy elegancko podane różnorodne potrawy.Konieczność uzupełniania braków informacji spowodowanych dyfunkcją ktoregoś ze zmysłow jest wpisana w nasze potrzeby od pokoleń,bo ułatwiała przetrwanie i to jest silniejsze od racjonalnego myślenia Yellow_Light_Colorz_PDT_18

Cardiolog

NightRainbow

Looker - jakbym to już gdzieś czytała Yellow_Light_Colorz_PDT_05

zmijka

Cardiolog - możemy się podzielić tymi M&Msami, bo ja zawsze wyjadam brązowe, a niebieskie i czerwone dopiero gdy się inne skończą Wink

zmijka

Chciałabym się jeszcze odnieść do tego, co napisała NightRainbow.
Czytając co napisałaś o naszej chęci poznania, jak ktoś wygląda, pomyślałam że jestem jakimś dziwadłem Smile

Wygląd interesuje mnie na ogół na końcu, chyba że ktoś bardzo akcentuje w wypowiedziach swoją fizyczną atrakcyjność - wtedy zastanawiam się, ile jest w tym prawdy, a ile pobożnych życzeń. A w każdym innym przypadku bardziej ciekawi mnie osobowość człowieka, zwłaszcza jeśli podejrzewam, że jest bardzo podobny do mnie, albo skrajnie różny Smile

Zauważyłam też - i to dopiero na tym forum - że wyławianie pewnych informacji przychodzi mi automatycznie. Nie pamiętam czy tu, czy w innym temacie była mowa o tym, że jesteś kobietą a nie mężczyzną jak przypuszczano. Czytając to zdziwiłam się bo dla mnie było oczywiste że jesteś kobietą. Ale zastanwiając się dlaczego to jest dla mnie takie oczywiste, nie mogłam odszukać momentu, w którym to stwierdziłam. Wiadomo, musiałam natknąć się na jakieś słowo, wskazujące na płeć, ale nie pamiętam tego, zupełnie jakby był to automatyczny, nieświadomy proces Smile

A jeszcze wracając do wyglądu - nie lubię wysyłać zdjęć, zwłaszcza na początku, gdyż na ich podstawie ludzie kreują sobie błędny obraz mojej osoby, najwyraźniej mój wygląd i charakter nie idą w parze Smile

Najczęstszy scenariusz jest taki: wysyłam zdjęcie, ktoś sobie buduje ładny obrazek i usiłuje mnie do niego wtłoczyć, nie jestem zachwycona ale cóż zrobić, po jakimś czasie ten ktoś zaczyna mi zarzucać że udaję, że jestem kimś innym, słowem zarzuca mi, że nie jestem taka, jak sobie to wymyślił na podstawie fotki Smile