Psychologia Internetu

luqas

Dokąd zmierzasz ? Czy masz jakiś cel w życiu , jakieś marzenia ?
Czy uważasz ,że znasz już swoją drogę ? Czy wogule wierzysz w takie coś jak życiowa ścieżka ? Kim jesteś ? Za kogo się uważasz "Panie" ? Smile

Grigor

dobre pytanie
tylko nie znam na nie odpowiedzi
życie nauczyło mnie żeby nie planować za daleko
w zasadzie nie ma sensu wybiegać z planami poza dzień jutrzejszy bo wszystko co długoterminowe zawsze diabli wezmą

Verdandi

Aż przypomniał mi się pewien studencki dowcip…
„Student zdaje egzamin. Oczywiście nic nie umie. Załamany profesor pyta studenta:
- Czy wie pan kto to jest student?
- No nie - odpowiada egzaminowany.
- To ja panu powiem. To jest takie gówno pływające po jeziorze, które za wszelką cenę próbuje dotrzeć do wyspy zwanej magister.
- A czy pan profesor wie, kto to jest profesor??
- No nie.
- To ja panu powiem. To jest takie gówno, które jakoś ale z trudem dopłynęło do wyspy zwanej magister. Jeszcze z większym trudem, jakimś cudem pokonało drogę do wyspy zwanej profesor, a teraz robi fale, żeby inne gówna nie mogły dopłynąć.”
Wink

Możliwe, że jest coś takiego jak ścieżka życiowa i jeszcze coś, co Cię na tą ścieżkę ściąga, kiedy przypadkiem wybierzesz nie tę „odnogę”, którą zaplanowano. Prędzej czy później. Ma to także inne nazwy: przeznaczenie, wola Boska…
Zresztą nawet nie wierząc w ową ścieżkę (przeznaczenie, czy cokolwiek takiego…) trudno zaprzeczyć, że skoro rodzisz się z pewnymi możliwościami, zależnymi od miejsca, rodziny, czasu, w których przychodzisz na świat, to masz już wyznaczoną pewną ścieżkę, albo inaczej- ograniczoną ilość dróg do wyboru, w dodatku mocno ograniczoną. Decydujesz, którą z nich wybierzesz. Pewnie są różne opcje do wyboru, w którą stronę pójdziesz, ale że wszystko działa na zasadzie łańcucha przyczynowo-skutkowego, to sprawia, że coraz bardziej jesteś uzależniony od tej wybranej ścieżki. Po prostu w pewnym momencie juz inaczej iść nie możesz lub bardzo trudno jest zejść tej trasy. Ta „ścieżka życiowa” to, moim zdaniem, bardzo zręczna metafora, a jej rolą zapewne jest pokazanie, że życie ludzkie nie jest niezmienne – w zależności od tego, gdzie zaczynasz i którędy idziesz, masz inne możliwości wyboru i możliwości rozwoju – i prawie każda podjęta decyzja ma wpływ na przyszłość. A co za tym idzie – inne są następne ścieżki, spośród których będzie można wybierać. Trudno to sformułować jakoś sensownie, ale mniej wiecej jasne, prawda? Razz

.
Ja swoją do pewnego momentu widzę jasno i przejrzyście – już za (niecały) rok matura! Razz

Na poziomie września mam kilka dróg do wyboru… a potem już za bardzo nie mogę zejść z tej wybranej. Przynajmniej trudno mi będzie zdawać maturę z historii, jeśli chociaż przez pół roku pozwolę innym się nią cieszyć, a sama zajmę się zgłębianiem tajników chemii, nie tylko doświadczając działania C2H5OH Wink

. A wiec ograniczenie jest i przyznam, ze bardzo mnie to uwiera…
Nie uważam, ze znam swoją drogę, bo żadnej drogi się nie zna, dopóki się jej nie przejdzie. Mogę tylko domyślać się, jaka będzie i to jedynie w dużym przybliżeniu.
A dokąd zmierzam? Jak każdy – do wieczności Wink

.

pogaduszka

Cardiolog

Grigor

Tak nasz ukochany kraj stwarza tak wspaniałe możliwości mamy tyle dróg i tyle możliwości manewru, że aż się płakać chce Nie masz wykształcenie to powiedzą że dla matołów pracy nie ma jak już je masz to praca by się znalazła ale dla osoby po zawodówce bo przecież magister nie będzie nosił paczek po magazynie Chce się uczyć niby mówią nie ma problemu Nikt nikomu nie broni każdy może tylko że sporej części to prawo się zabiera
Jednak ja te podejmuje tą walkę Od października wracam na uczelnie i tyle na dziś wiem
Nie tworze żadnych długoterminowych planów Jedno jest pewne indem już przyklepany

Verdandi

Widzę, że rozruszałam temat Smile

.