Psychologia Internetu

NightRainbow

Nie brakuje psychologów i psychiatrów, którzy negują istnienie infoholizmu. Owszem, przyznają, że zdarzają się osoby, których czas korzystania z Sieci przekracza rozsądne granice, ale odmawiają uznania tego zjawiska za uzależnienie. Do sceptyków należy amerykański psychiatra John Grohol. "Nie rozumiem, dlaczego tyle uwagi poświęca się tzw. mrocznej stronie Internetu" - mówi Grohol.-"Ludzie spędzają całe dnie na pielęgnacji ogródka, grze w brydża czy czytaniu gazet, a nikt z tego powodu nie trąbi na alarm". Ivan Goldberg, psychiatra z Uniwersytetu Columbia, dodaje: "Gdyby 100 lat temu psychiatria zajmowała taką pozycję jak dziś, powstawałyby kluby Anonimowych Czytelników Powieści". Ich oponenci przypominają, że z podobnym sceptycyzmem spotkał się Robert Custer, gdy w 1980 przedstawił badania wskazujące na podobieństwo między zamiłowaniem do hazardu i alkoholizmem. Dopiero 14 lat później termin "uzależnienie od hazardu" trafił do medycznych leksykonów i dziś niemal każdy ośrodek odwykowy ma oddział dla kompulsywnych graczy.

Po czym poznać, że czas spędzany przed monitorem kwalifikuje nas do zasięgnięcia porady psychoterapeuty? Kiedy zaniedbujesz inne sprawy, kompromitujesz się w pracy czy szkole z powodu zarwanych nocy spędzonych na buszowaniu w Sieci, to należy takie zdarzenia traktować jak dzwonek alarmowy. Stąd całkiem blisko do całkowitej utraty kontroli nad swoim zachowaniem. Nie sprawdziły się zapowiedzi proroków Internetu o zaniku zjawiska samotności w obliczu możliwości nawiązywania przyjaźni przez jedno kliknięcie myszką. Studia przeprowadzone na Uniwersytecie Carnegie Mellon wykazały, że korzystanie z Globalnej Pajęczyny idzie w parze z alienacją i depresją. Infoholicy utrzymują relacje z innymi ludźmi tylko poprzez Internet, całkowicie rezygnując z bezpośredniego kontaktu. Tracą zainteresowanie dla wszystkich form aktywności społecznej oprócz rozmów online. Zmienia się ich język, w coraz większym stopniu stając się technicznym slangiem. Używają skrótów internetowych w szkolnych wypracowaniach czy odpowiedziach przy tablicy. Nie potrafią kontrolować czasu spędzanego w Sieci - nawet nie zdają sobie sprawy, ile go naprawdę poświęcają na IRC czy wędrówki po [link widoczny dla zalogowanych] Zdaje im się, że siedli tylko na chwilkę, a tymczasem w rzeczywistości upłynęło wiele godzin. W ostatniej fazie uzależnienia osoby takie całkiem porzucają wszystkie pełnione do tej pory role społeczne. Internetoholik zachowuje się jak każdy inny nałogowiec - zaniedbuje rodzinę, przyjaciół, obowiązki, nie dba o własne zdrowie, rezygnuje z innych rozrywek i przyjemności. Redukuje czas przeznaczony na sen, je byle co, a najchętniej gotowe dania.

Związki rodzinne wydają się tą relacją społeczną, która jest najbardziej zagrożona przez infoholizm. Mężczyźni wykorzystują zajęcie przy komputerze jako pretekst do uniknięcia wypełniania codziennych obowiązków - zakupów, koszenia trawnika, drobnych napraw domowych. Jedna z "cyberwdów" tak podsumowała ostatnią fazę swego małżeństwa: "Mój mąż użyłby magicznej różdżki i wysłałby mnie w inny wymiar, gdyby tylko mógł. Zamiast tego wciskał włącznik komputera i sam odcinał się od rzeczywistości". Nie tylko mężczyźni potrafią zapomnieć o całym świecie. Jedna z matek tak zapamiętale "ircowała", że dopiero po północy przypomniała sobie o nie odebranym z przedszkola dziecku. Shocked

(Na podst. -> Piotr Dębek, Lubomira Szawdyn - killer.mud.pl)